Łupki mają zmienić świat. I to dzięki Ameryce. Ze Stanami demokratycznymi lepiej jest handlować niż z Rosjanami. Wszyscy o tym wiedzą. Stąd Ameryka swój łupkowy interes wielkim widzi jak glob. „U.S. oil production, meanwhile, has grown by 60 percent since 2008, climbing by three million barrels a day to more than eight million barrels a day”. Dlaczego możliwe jest to coś w USA? Banki wspierające przedsiębiorców. Krótko odpowiada E, L. Morse. U nas też są banki, ale myślą wyłącznie o obligacjach rządowych. A rząd myśli wyłącznie, aby się z bankami ułożyć. Ponieważ w Ameryce banki inwestują, dzielni przedsiębiorcy (entrepreneurs z amerykańska) ryzykują, to w najbliższej przyszłości cena gazu za tysiąc stop sześciennych wyniesie 5, 50 [Together, these suggest a sustainable price of around $5.50 per thousand cubic feet for natural gas in the United States and a trading range of $70–$90 per barrel for oil globally by the end of this decade.] Tysiąc stóp to 28,32 metry sześcienne i mamy $195 za tysiąc metrów. A u nas Kulczyki, Krause, Czarneckie, Solorze i Reszta (et consortes w tym przypadku jest zbyt nobliwe) spokojnie kombinują z rządem, co by tu jeszcze z publicznych łyknąć. A gdy już wyborcy, co to na rękach noszą Tuska i Pawlaka (rosyjskich dealrów gazu za $450) wybudzą się z tevauenowskiej śpiączki, nasze dzielne enterpenery (z polska) poproszą sąsiadów o wsparcie. I tak skończy się Niepodległa, nie z hukiem, ale chichotem enterpenera.
