Sporo jest podatników podejmujących fikcyjne działania gospodarcze i tworzących sztuczne konstrukcje prawne, które mają im przynieść korzyści podatkowe.
W Polsce podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie.
Mniej więcej takie działania dotyczą podmiotów prawnych działających na terenie Polski oraz osób legitymujących się polskim paszportem ukrywających swoje dochody w szwajcarskim oddziale HSBC. I nie w tym wszystkim jest istotne jak karać, ale to jak zepsute są elity instytucjonalne i biznesowe.
Kilka rządów europejskich zadeklarowało działania zmierzające do wyjaśnienia kwestii dotyczących unikania opodatkowania, a związanych z tą aferą. Są to rządy: Belgii, Szwajcarii, Danii, Indii, USA. Prowadzone są też śledztwa w tej sprawie parzez Hiszpanię, Argentynę, Francję. Deklaracje skałdają nie tylko rządzący, ale również opozycje.
Na kontach HSBC dużo jest brudnych pieniędzy mafii, polityków oraz biznesmenów. Jeden z największych banków światowych prowadził najwyraźniej działania przestępcze i zachęcał do tego ludzi bogatych oferując usługę podatkowego mataczenia.
Wspólna troska banków oraz ludzi bogatych, aby zarobić jeszcze więcej,bo ponoć są lepsi biznesowo,co kryzys z 2008 obala i pokazuje, że mają wyłącznie lepsze układy,zderza się z ich deklaracjami o uczciwej konkurencji i wysokich standardach moralnych. Zapominają oni też o tym, co się dzieje, gdy biedni mają lepsze układy z, na przykład, taką NKWD.
Czym są wobec ich standardów, standardy ludzi wychodzących na ulicę przeciwko pozbawianiu ich miejsc pracy przez takich kombinatorów? Rabując dochody biedaków i wpychając ich w łapska demagogów, czym różnią się od populistów rabujących wolność i dorabiających się w imię świetlanej przyszłości?
Jednocześnie politycy w Polsce często korzystający z funduszy wyborczych oferowanych przez zwolenników takich ukadów, potrafią o ludziach walczących w kopalniach, na polach, w szpitalach, o ludziach szukających możliwości przeżycia „do pierwszego”, mówić, że są warchołami lub tępymi moherami.
Polskie media pełne są pytań o to, jak długo ukochany rząd będzie znosił takie wybryki warchołów i moherówwalczących w kopalniach, szpitalach i polach o kawałek chleba.
Nie pytają media o mechanizmy, o to jak to możliwe, że mataczący bogaty bank i bogaty obywatel starają się wszelkimi sposobami stawać jeszcze bardziej bogatymi w dobra, których mają ponad wszelkie potrzeby, bo media są własnością ludzi o mentalności HSBC.
Nie może też dziwić, że żaden z polityków rządowych pytań takich nie zadaje. Czy będzie to też zwyczaj polityków opozycyjnych? Czy oni też myślą, że w przyszłości, trzeba będzie się z tymi HSBC-ami układać, więc lepiej ich nie tykać?
Brak reakcji polskich polityków jest niezwykle dojmujący, bo nawet na tym zgniłym Zachodzie i kolonialnej UE, gdzie z pewnością układy w rodzaju HSBC są częste, jednak jest tam chociaż cień przyzwoitości,politycy rządowi i opozycyjni oraz media coś deklarują. U nas nawet i tego brakuje. Pustynia.
