I nagle PO olśniło! Rewolucja? Rzeczy takie brzydziły liberałów. Oni zawsze chcieli tylko zarabiać. Od rewolucji była lewica. A tutaj nowy, jednolity podatek. Właściwie wszyscy zyskują. Nie wiadomo jeszcze kto najwięcej. Według polskiego minfina ma on być obliczany od dochodu na głowę w rodzinie. Najniższa stawka tego podatku to - 10 % - będzie obowiązywać dla osób najgorzej zarabiających i 39,5 % dla najlepiej zarabiających. Pracownik i pracodawca nie będą już odprowadzali składek na ubezpieczenia społeczne ani zdrowotne. Należne wpłaty do ZUS będą finansowane z budżetu państwa.
Rzecz ciekawa koncepcyjnie. Jednak PO jest niewiarygodna. Tyle obiecali i nic. I nagle bach!
Nie ma jeszcze ustawy. Wyliczenia mogą dużo zmienić. Jeżeli najniższe zarobki będą na poziomie płacy minimalnej, a ponad tę stawkę mają rosnąć płynnie, to nie ma gwarancji, że zarabiający 13 zł na godzinę będzie płacić 10,5% a nie 20%. Poza tym państwo może refundować składki na poziomie renty socjalnej oraz ubezpieczenia zdrowotnego na poziomie upadłościowym budując przesłanki do prywatyzacji służby zdrowia.
Jednak istotniejsze od powyższych są pytania o politykę. Program PO najwcześniej według ministra Szczurka można wprowadzić w 2018 r. A jeżeli minister nie będzie się spieszył, to PO może na tej swojej platformie dryfować następne cztery lata zajadając ośmiorniczki, latając na różne konferencje, obwożąc się limuzynami za pieniądze podatników.
Program PiS nastawiony jest na reindustrializację gospodarki. Wynika to z przekonania wielu fachowców, że upadek przemysłu w Europie i jego koncentracja w Niemczech stanowią przyczynę katastrofy socjalnej w Europie. Aby nie było wielkiego zamętu o wygadywanie głupot niedouczonych blogerów, o katastrofie mówi George Freidman – z pochodzenia Węgier, być może tajny współpracownik PiS i Orbana. Przyjmijmy jednak, że mamy do czynienia z katastrofą. Friedman mówi o południu Europy (https://www.youtube.com/watch?v=Sh3dp_AnlQI).
U nas jest trochę lepiej, ale następne cztery lata z PO pogrzebią nas głębiej niż południe Europy i Rosja razem wzięte. Reindustrializacja Europy, to kłopoty niemieckiej gospodarki, która żyje z eksportu przemysłowego. Program PiS jest początkiem przeciwstawiania się takiemu modelowi Europy, w którym Europa to czarna przemysłowa dziura z niemieckim monopolem na produkcję przemysłową.
Można nie tylko hipotetycznie przyjąć, że program PO ma pomóc niemieckiej gospodarce w utrzymaniu jej monopolistycznej pozycji. Mogą nam nawet ten miliard euro czy dwa na zusowskie składki w razie czego podrzucić. A i drogi nawet taniej pobudować. Byle byśmy nie zaczęli budować przemysłu. I pozostali przy industrializacja w ujęciu PO, czyli montowni i sieci sklepów. PO wierzy w Europę zjednoczoną. Brzydzi ją moher sceptyczny wobec UE.
Czy trzeba było ośmiu lat, nieskończonej ilości ośmiorniczek, „ale jaj”, żeby olśniło PO? Nie! Trzeba było kłopotów przodującej siły Europy. Szybko znaleźli sposób na to, aby ulżyć moherom, bo USA nie są już pewne intencji niemieckich w sprawie sojuszu z Rosją i stawiają na opozycję.
Niemcy mają skomplikowane układy personalne i gospodarcze z Rosją. Stają się one coraz bardziej nieprzejrzyste. I w tym samy stopniu nieprzejrzyste stają się intencje PO.
